എന്റെ ഹ്രിദയം..

മനോഹരമായിരുന്നു എന്റെ ഹ്രിദയം

ഒരു പളുങ്കുശില്പം പോലെ

സ്നേഹമാകുന്ന പ്രകാശത്തില്‍-

അതു വെട്ടിത്തിളങ്ങിയിരുന്നു

ഒടുവില്‍ ഞാന്‍ സ്നേഹം-

പകുത്തു നല്‍കിയവരാല്‍ത്തന്നെ

അതു വലിച്ചെറിയപ്പെട്ടു

പൊട്ടിച്ചിതറപ്പെട്ട ഹ്രിദയം-

കൊടും വേദനയിലും മിടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു

ആര്‍ക്കോ വേണ്ടി......

ആരുടെയോ വരവും പ്രതീക്ഷിച്ചു.

പക്ഷെ വിക്രിതമാക്കപ്പെട്ട ഹ്രിദയം-

ആര്‍ക്കും തിരിച്ചറിയാന്‍ പറ്റാതെ പോയി

തറയില്‍ ചിതറിക്കിടന്നു

കടന്നു വന്നവരാല്‍ പിന്നെയും-

നിര്‍ദ്ദെയം ചവിട്ടി മെതിക്കപ്പെട്ടു.

അപ്പോഴും കരഞ്ഞില്ല-

കണ്ണുകള്‍ തുളുമ്പിയില്ല

പലരും കൌതുകപൂര്‍വ്വം കയ്യിലെടുത്തെങ്കിലും

തിളക്കം നഷ്ടപ്പെട്ട ഈ സ്ഫടികം-

ആര്‍ക്കുവേണം.....

വീണ്ടും ഇരുളില്‍ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടു.

വെരും ഒരുന്നാള്‍ ആരെങ്കിലും

ഈ പൊട്ടിയ കഷ്ണങ്ങള്‍ ചേര്‍ത്തുവെയ്ക്കാന്‍

അതുവരെയും പ്രകാശം ചൊരിഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കും

ഈ വഴി വെരുന്നവര്‍ക്കായി-

അവരുടെ ചുണ്ടില്‍ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടരാനായി

അവസാനമിടിപ്പ് നില്‍ക്കും വരെയും......