നീ എന് കൂട്ടുകാരി....

നിഴല്പോലെ പിന്തുടര്‍ന്നരികിലെത്തി-

പിറകിലൂടെയെന്‍ കണ്‍കള്‍പൊത്തി

ചെവിയിലോതിയവള്‍ ഞാന്‍ നിന്‍ കൂട്ടുകാരി

എന്റെയുള്ളിലെ എന്നെയറിഞ്ഞവള്‍

കാതങ്ങള്‍ക്കകലെയിരുന്നു പാടുന്നു-

ഞാന്‍ നിന്‍ കൂട്ടുകാരി.

എന്റെ മനസ്സിലെ കാറ്റും കോളും-

ഒരു പുഞ്ചിരിയാലകറ്റിയവള്‍

ഓരോ ദിനങ്ങളും കൂടെനടന്നു-

ഓരോ നിമിഷവും പങ്കുവെച്ചു

എന്നുമെന്നില്‍ വെളിച്ചമായി-

നിറതിരിയിട്ട വിളക്കുപോലെ

അകലയാണെങ്കിലും ആ കുറുമ്പിന്റെ-

ശാസനയുടെ സുഖം ഞാനറിയുന്നു

ഒരമ്മയുടെ വയട്ടില്‍ പിറന്നില്ലെങ്കിലും-

അറിയുന്നു മുജ്ജെന്മ്മബെന്ധം

ജീവിതത്തിലെ ഓട്ടപ്പാച്ചിലിനിടയില്‍-

വിധി കരുതിയ നല്ല നിമിഷങ്ങള്‍

നീയെന്‍ കണ്ണാടി.. ഞാന് എന്നെ കാണുന്ന്-

എന്റെ സ്വന്തം പ്രതിഛായ..

പ്രീയ കൂട്ടുകാരി....നന്ദി..

എന്നെ മനസ്സിലാക്കിയതിനു....

എല്ലാം പറയാതെ പറഞ്ഞതിനു...

എലാം പറയാതെ അറിഞ്ഞതിനു....

എന്റെ സൌഹൃദം

അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ.. 
എന്റെ സുഹ്രത്തുക്കളായവര്‍ക്കും..

പിന്നിട്ടവഴികളിലെവിടെയൊക്കെയോ നഷ്ടപ്പെട്ട സുഹ്രത്ത് ബെന്ധങ്ങള്‍ക്കും

മരിച്ചിട്ടും മരിക്കാത്ത ഓര്‍മ്മകള്‍ക്കും..

ഈ സുഹ്രത്തിന്റെ ആത്മസമര്‍പ്പണം

ഞാന്‍ വെറുമൊരു കടല്‍ചിപ്പി.

അവഗണനയാകുന്ന മണല്‍ത്തരി-

മനസ്സിന്‍ ഭിത്തിയെ കീറിമുറിച്ച്പ്പോഴും

ആത്മാര്‍ധതയില്‍ മിനുക്കിയെടുത്ത-

മുത്താണ് എന്റെ സൌഹ്രദം

വെള്ളത്തില്‍ ഉണ്ടായ ഓളങ്ങള്‍ പോലെ

അകന്നകന്നു അലിഞ്ഞില്ലാതാകുന്നു

ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ മനസ്സുമായി-

വേദനയോടെ നോക്കി നില്‍ക്കേണ്ടി വന്നു.

അങ്ങനെ എത്രയെത്ര ഓളങ്ങള്‍

പിന്നെയും ഓളങ്ങല്‍ തീര്‍ക്കാന്‍

ജെലപ്പരപ്പു മാത്രം ബാക്കി

ആത്മാര്‍ഥസൌഹ്രദം എന്ന പൂവിന്റിതള്‍-

പലതവണ വാടിക്കൊഴിയുന്നതു കണ്ടുഞാന്‍

മനസ്സുകള്‍ തമ്മിലുള്ള ചേര്‍ച്ചയാല്‍-

കാഴ്ചകള്‍ക്കപ്പുറത്തുനിന്നുമെത്താം സൌഹ്രദം

എങ്കിലും സത്യം ചെയിതു തെളിയിക്കേണ്ടി വെരുമ്പോള്‍-

പച്ചമാംസത്തില്‍ ഇരുമ്പിറങ്ങുന്നതു പോലെ

വിങ്ങി വിതുമ്പിടുന്നെന്‍ മനം-

നിറഞ്ഞിടുന്നു കണ്ണുകളറിയാതെ

വീണ്ടും പൂക്കള്‍ വാടിത്തുടങ്ങുന്നുവോ..?

തിരിച്ചറിയാതെ പോകുന്നൊ എന്‍ സൌഹ്രദം

മറക്കില്ല സുഹ്രത്തേ നീ മറന്നാലും നിന്നെ ഞാന്‍

നിധി പോലെ നെഞ്ചില്‍ സൂക്ഷിച്ചിടുന്നു-

തമ്മില്‍ ഇടപഴകിയ ദിനങ്ങളത്രെയും.