ഒരു ഗ്രാമത്തിന്റെ ഐശ്വര്യം. (ഒരുപ്പുറം ദേവിക്ഷേത്രം)

സന്ധ്യയുടെ നെറുകയില്‍ ചാര്‍ത്തിയ -

സിന്ദൂരം പോലെ സൂര്യന്‍ ചുവന്നു നില്‍ക്കുന്നു

ദീപാരാധനയ്ക്കായി അമ്പലവിളക്കുകള്‍-

പതുക്കെ മിഴി തുറന്നു

ആലിലകള്‍ തമ്മിലുരുമ്മി നാമം ചൊല്ലുന്നു

അകലെ നിന്നും വയലുകള്‍ തഴുകിയെത്തുന്ന-

കാറ്റില്‍ ദീപനാളങ്ങള്‍ ആടിയുലയുന്നു

തെങ്ങില്‍ ഞാന്നു കിടക്കുന്ന തൂക്കണാം കുരുവികൂടുകള്‍

അതിലേക്കു നെന്‍ മണിയും കൊത്തിപ്പറക്കുന്ന കുരുവികള്‍

പകല്‍ മുഴുവന്‍ നെന്‍ മണിയും തിന്നു-

കലപില ശബ്ദമുണ്ടാക്കിയിരുന്ന പച്ചപ്പനം തത്തകള്‍

കാവിലെ മരങ്ങളില്‍ ചേക്കേറുന്നു..

അമ്പലക്കുളത്തില്‍ നീന്തിതുടികുന്ന മീനുകള്‍-

അവയുടെ കുസൃതികള്‍ ജലത്തില്‍ ഓളങ്ങള്‍ തീര്‍ക്കുന്നു

കണ്ടിരുന്നാലും മതിയാവാത്ത കാഴ്ചകള്‍

അന്തരീക്ഷത്തില്‍ ഉയരുന്ന നാദസ്വരത്തില്‍്-

മനസ്സിന്റെ ഭാരങ്ങള്‍ ഇല്ലാതാകുന്നു

ഇതെന്റെ സ്വര്‍ഗ്ഗം ഇതെന്റെ ഗ്രാമം

കെടാവിലക്കായി ഒരിപ്പുറം ക്ഷേത്രവും

ഒരായിരം ദീപശോഭയാല്‍ ഒരുപ്പുറത്തമ്മയും

ചന്ദന കര്‍പ്പൂര ഗന്ധം നിറഞ്ഞ-

ആ അന്തരീക്ഷത്തില്‍ കൈ കള്‍ കൂപ്പി-

കണ്ണുകളടച്ചാല്‍ സ്തലകാലങ്ങള്‍ മറക്കുന്നു അറീയാതെ

ഇപ്പോള്‍ എന്റെ സന്ധ്യകള്‍ ഈ മരുഭൂവിലാനെങ്കിലും-

മനസ്സ് ഓടിയെത്താറുണ്ട് ആ മനോഹാരിതയിലേക്കു

ഓരോ ദീപാരാധനയും തൊഴാന്‍...

About my(our) temple…..

This is 'Thattayil Orippurathu Bhagavathi Temple'. The temple is surrounded by paddy fields on its three sides and uphill to the east with a lot of open space giving immense peace to the mind, amazing views to the eyes, fresh air to the body and perfect satisfaction to the wishes of the devotees.

this temple is located centrally to pandalam , pathanamthitta and adoor in a village called thattayil .
this temple is famous for the kettukazhcha which is conducted in the "meena masam"
and the festival is known as "meena bharani".

this temple is representing the whole thattayil dhesham which is comprising of seven "karas" (regions)
those are
1.Edamaly

2.Parakkara

3.Mallika

4.Bhagavathikkum padinjaru

5.Vayalinum padinjaru

6.Padukkottukkal and

7. Pongaladi .

Earlier there was one more area under this temple known as Perumpulickal.

This temple village is the first village united the nair community under the Mannathu padmanabhan and therefore having the first N.S.S karayogam(community of nairs) located in this thattayil village.

This Temple unites the people of 7 Karas (Wards) together.
A lot of Devotees visit this temple every day.
This temple has historic 'Kettu Kazhcha' (Theru (Chariotes) and Kaala (Bulls)) built on woods in the Month of March-April (during Meena Bharani). Kettu kazhcha is the symbol of unity….

Irrespective of religion and cast every one participates the uthsav.

This temple is booked for marriages for years as this has facilities of 3 to 4 marriages on the same day (including 'Sadya').
Special occasions are: 'Meena Bharani' (birth day of Devi) with Kettu kazhcha
'Karthika' - Nercha Thookams (kids are blessed)
'Thiruvathira' - With dance or drama events
'Sapthaham' - 7 days Bhagavatha parayanam,poojas and
afternoon meals for each devotee
conducted by 7 Karas (1 Kara each day)
during malayalam month Vrichikam.
'Navarathri' - 9 days special programs by known
musicians and Ballet troups.

Orippuram Devi Temple is a source of my inspiration for everything in my life. Orippurathu Devi is my mother , my eternal divine mother who sustains me throughout my life.

The entire area of Thatta has been magnificently blessed with the boons and blessings of this Devi Maha Maya whose very holy thoughts fills our hearts with joy and divinity which will surely take us to the sublime worlds of spirituality.

Amme Maha Maye , Orippurathu Bhagavathi , Katthurashikkane..................

ഓര്‍മ്മകളിലെ ബാല്യം

ചിതറിവീണ കുന്നിക്കുരുക്കള്‍ പോലെ-

ഓര്‍മ്മകളിലെവിടെയോ.. ബാല്യവും.

മഴ പെയിതൊഴിഞ്ഞ സന്ധ്യയില്‍-

തെങ്ങോലയില്‍ നിന്നും ഇറ്റിറ്റു വീഴുന്ന-

മഴത്തുള്ളികള്‍ വാ കൊണ്ട് പിടിക്കാന്‍ മത്സരിച്ചതും

കൂട്ടര്‍ക്കൊപ്പം മാമ്പഴം പറക്കാനോടിയതും

മാ‍മ്പഴക്കറ ഉടുപ്പില്‍ പുരണ്ട്-

പിന്നെ അമ്മയുടെ മുന്‍പില്‍ തലകുനിച്ചു നിന്നതും

അമ്മ ഈര്‍ക്കില്‍ കൊണ്ട് എന്റെ-

തുടയില്‍ ചുവന്ന പാടുകള്‍ തീര്‍ത്തതും

അവള്‍ അയല്‍ക്കാരി എന്‍ കളിക്കൂട്ടുകാരി

നോക്കിനിന്നതിനാല്‍ കരയാതെ നിന്നതും

അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞതും പിന്നെ-

പാതി കടിച്ച തേന്‍പഴം കളഞ്ഞിട്ടൊടിയതും

രാത്രികളില്‍ താഴെ വയലുകളില്‍-

തവളകള്‍ രാഗലയം തീര്‍ക്കുന്നതു കേട്ടു പെടിച്ച്-

മാമന്റെ നെഞ്ചിലോട്ടിക്കിടന്നു ഉറങ്ങിയതും

പിന്നെപ്പുലര്‍ച്ചെ പറയാതെ പതിവുമ്മതരാതെ-

മാമന്‍ കോളേജില്‍ പോയപ്പോള്‍ പിണങ്ങിയിരുന്നതും

പിന്നെ നീ അക്ഷരം പടിക്കെന്നോതി അപ്പൂപ്പന്‍-

അയലത്തെ ആശാന്റെ അടുത്ത് എന്നെ കൊണ്ടാക്കിയതും

രാവിലെ തേന്‍ തേടിനടക്കുന്ന തുമ്പിയെ-

പ്പിടിക്കാന്‍ പറ്റാതെ കണ്ണുനിറഞ്ഞതും

ആശാന്‍ കൈ പിടിച്ചു മണലില്‍ വരച്ച-

അക്ഷരവഴിയില്‍ ഉറുമ്പിനെ പിടിച്ചിട്ട്-

അവയെ അക്ഷരം പടിപ്പിച്ചതും

പിന്നെ കയ്യിലെ മസ്സിലിന്റെ കരുത്തില്‍ -

അയലത്തെ ചേട്ടനെ ഗുസ്തിക്കയി വിളിച്ച്തും

മലര്‍ത്തിയടിച്ചിട്ടു കയ്ക്കരുത്തോര്‍ത്ത് തുള്ളിച്ചാടിയതും

പിന്നെയൊരുനാള്‍ കുഞ്ഞമ്മ എന്‍ കൈ പിടിച്ച്-

പള്ളിക്കുടത്തില്‍ കോണ്ടുചെന്നു വിട്ടതും

കുഞ്ഞമ്മ തിരിഞ്ഞു നടന്നപ്പോള്‍ -

ക്ലാസ് മുറിയില്‍ നിന്നു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞതും

മുമ്പേ കരഞ്ഞു കണ്ണുകലങ്ങിയവര്‍-

എന്നെ നോക്കി കളീയാക്കിച്ചിരിച്ചതും

ടീച്ചര്‍ എന്നെ നീണ്ട മുടിയുള്ള-

വട്ടക്കണ്ണു കാരിയുടെ അടുത്തു കൊണ്ടിരുത്തിയതും

സ്കൂള്‍ മുറ്റത്തു പോഴിഞ്ഞ നെല്ലിക്ക പറക്കാന്‍-

ടീച്ചര്‍ കാണാതെ ജനലു വഴി ചാടിയതും

പിന്നെ സ്കൂള്‍ വിട്ടു വെരുമ്പോള്‍ കൂട്ടരൊത്ത്-

തോട്ടിലിറങ്ങി പരല്‍മീന്‍ പിടിച്ചതും

അങ്ങനെ ഓര്‍ത്തോര്‍ത്തിരിക്കാന്‍-

ഓര്‍മ്മകള്‍ ഒരുപാടു..

ഒഴുകി ഒടുവില്‍ കടലില്‍ ചേര്‍ന്ന നദിപോലെ-

തിരികെക്കിട്ടില്ലാ ബാല്യമൊരിക്കലും..

ഇതാണെന്റെ വേദനയും....

പൂക്കാന് കൊതിക്കുന്ന പൂന്തോട്ടം...

ഇണയെ തേടും കുയിലിനെപ്പോലെ-

പാടി നടന്നു ഞാന് തെരുവുകള് തോറും..

ദിക്കറിയാതെ ദിനമറിയാതെ-

വിശപ്പും ദാഹവുമൊന്നുമറിയാതെ

നീണ്ടുവളര്‍ന്ന മുടിയില്‍ കുരുത്ത-

ജടയുടെ ഭാരവുമായി ഞാന്‍ നിന്നു

തൊടിയില്‍ നട്ട ചെമ്പകത്തിന്‍ വഴി-

പലകുറി വന്നു വസന്തവും

എന്നിട്ടും തളിര്‍ത്തില്ല മൊട്ടിട്ടുമില്ല

പൂമ്പാറ്റകള്‍ പോലും വരാതെയായി

വെള്ളം തൂകി....തൂകി സൂക്ഷിച്ചൊരു

പനിനീര്‍ച്ചെടിയും പൂവിട്ടില്ല

എന്തേ വിടരാത്തു പൂക്കള് ഈ-

തൊടിയില്‍ എന്തേവരാത്തു പൂമ്പാറ്റകള്‍

ആരെന്നറിയാത്തൊരെന്‍ പ്രീയസഖിയുടെ-

കാല്‍പ്പാടുകള്‍ ഈ മണ്ണില് പതിയാഞ്ഞിട്ടോ..

പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്നവളുടെ പാദസ്വരത്തിന്-

കലപില ശബ്ദം കേള്‍ക്കാഞ്ഞിട്ടോ..

അതോ അവളുടെ കൈ കൊണ്ടു-

വെള്ളം തൂകി നനക്കാഞ്ഞീട്ടോ..

അന്നുതുടങ്ങിയാത്ര ഞാന്‍ ഏകനായി

അവളെ തേടുന്ന ജീവിതയാത്ര....

ചെംമ്പകത്തില്‍ ഒരു പൂ വിടരാനായി