ഒരു ഹൃദയസ്പന്ദനം മാത്രമായി-
മാംസഭിത്തിക്കുള്ളില് ഏകയായിരുന്നപ്പോഴും
ചുവന്ന ലോകത്തിനപ്പുറമുള്ള-
മുഴക്കമുള്ള ശബ്ദങ്ങള് ഓരോ ഞെട്ടലായപ്പോഴും
അവള്ക്ക് ആശ്വാസമായത് -
ആ പോക്കിള്ക്കൊടി മാത്രമായിരുന്നു
അവള്ക്ക് ജീവന് നല്കിയിരുന്ന പൊക്കിള്-
ക്കൊടിയില് നിന്ന് ബന്ധങ്ങളുടെ ആദ്യ പാഠങ്ങള് പഠിച്ചു
ആദ്യ ശ്വാസത്തിനൊപ്പം മുറിക്കപ്പെട്ട പൊക്കിള്ക്കൊടി-
അവളെ ബന്ധങ്ങള് അറുത്തെറിയാന് പഠിപ്പിച്ചു
ഒടുവില് ഉണങ്ങി വേരോടെ പൊഴിഞ്ഞ പൊക്കിള്ക്കൊടി-
അമ്മയെ തള്ളിപ്പറയാന് അവളെ പഠിപ്പിച്ചു
മാതൃബന്ധത്തിന്റെ പരിശുധിയുടെ-
പ്രത്യക്ഷ അടയാളമായ പോക്കിള്
ഇന്ന് കാമത്തിന്റെ പ്രതിബിംബമായിരിക്കുന്നു
ആഴം കൂടിവന്ന പൊക്കിള്ച്ചുഴിയില്-
കാമത്തിന്റെ തിരകള് അവള് ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചു
അവള്ക്കുള്ള ഇരകള് ആ ചൂണ്ടക്കോളുത്തും തേടി-
വീണ്ടും വീണ്ടും എത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു
ഒരിക്കല് അവളുടെ അടിവയറിനും ഭാരമേറിവന്നു
അതിനു പതുക്കെ ചലനം വെച്ചു വന്നു
പോക്കിള്ബന്ധം അറുത്തെറിഞ്ഞു-
സ്വതന്ത്രയാകാന് വെമ്പും പോലെ
കുഞ്ഞിക്കാലുകള് അവളുടെ വയറില് ചവിട്ടിമെതിച്ചു
പൊക്കിള് കൊടിയില് കത്രികയുടെ വായ അമരുമ്പോള്
ആദ്യമായി അവള് തന്റെ അമ്മയെ ഓര്ത്തു
മുറിവില് നിന്നും ഊറിയ ഒരുതുള്ളി രക്തം-
തറയില് വീണുചിതറി...
തുളുമ്പിവന്ന കണ്ണുനീര് പതുക്കെ കാഴ്ചയെ മറച്ചു